- Güneş Kuruözingen Aközüms
- 18 Eki 2023
- 2 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 8 Kas 2023
yurdumun dört bir köşesinde kulağa düşen bir sitem var: orta sınıf kalmadı artık be, herkes ya fakir ya zengin.
ben eli yükseltiyorum ve diyorum ki, orta yaş kalmadı. herkes ya genç ya yaşlı.
yavaş yavaş orta yaşlı insanlar ortadan kayboluyor.
etrafta 45 gibi gösteren 45 var mı?
hu huu 45 yaşındaki ununu elemiş, eleğini asmış teyzeler, amcalar neredeler?
insanlar birbirine "ama yaşını hiç göstermiyorsun" demekten bithap düşmüş haldeler.
hatta tam da yaşını gösteren biri, kişide bir anlık duraksama yaratacak kadar tereddüt veriyor. insanlar yaşından genç görünüyor. (hissetmiyor ama görünüyor)
bu duruma çözüm olarak şu gösterildi:
sayılarla oynamak...
60'lar yeni 40'lardır denildi...
ama bu da yoruma açık sapmaları ve pozitif yaşlanma olgusunu beraberinde getirdi.
çünkü pozitif yaşlanma, aslında yaşlanmanın tercih edilmediğini itiraf eden bir yaklaşım. ve şüphesiz ki orta yaşlı olmanın üzerini örtmeye davet ediyor.
ingmar bergman'ın sevilen bir sözü var:
Yaşlanmak bir dağa tırmanmaya benzer. Çıktıkça yorgunluğunuz artar, nefesiniz daralır, ama görüş açınız genişler.
pozitif yaşlanma anlayışı ile gelişen hıncahınç antiaging tutumları ise ingmar bergman'ın varsaydığı o görüş açısının daralmasına sebebiyet veriyor.
duruma etraflıca bakalım: eskiden 40'lı yaşlar, yaşlı sayılmak için tek kriterdi. şimdi söyleyebiliriz ki 40'lar yaşlı olunan ancak yaşlanılmayan bir dönemin başlığı oldu.
her şey bu kadar ayyuka çıkmadan önce ben bunun bir çeşit yaşlı tesellisi olduğunu düşünürdüm. tabi canım yaşın ne önemi var ki, önemli olan senin nasıl hissettiğin gibi işlevsiz bir fikre kapılmanın can sıkıcılığı üzerine kafa yorardım.
şimdi gördüklerim ise...
30'larda tazecik başlayan kendini bulma hevesi, 40'larda yeşillenen içindeki potansiyel, 50'lerde ilk meyvelerini veren farkındalık bilinci, 60'larda dile gelen ikinci kariyer işleri...
(deniyor ama bunlar essah mı?)
şu sıralar dünya meldrew point kavramını konuşuyor. buna göre 19.537 gün yaşamış insanlar, meldrew noktasına ulaşmış olanlar. tam 53 buçuk yaş anlamına geliyor. bu da One Foot In The Grave dizisinin 1. bölümünün yayınlandığı sene Richard Wilson ile aynı yaşta insanları tanımlayan bir nokta.
bu arada belirteyim dizinin adından da anlaşılacağı üzere "bir ayağı çukurda olan" ve epey ihtiyar bulunan karakterin 90'lardaki imajı bu.
şimdi bakalım o zamanların dedesi Richard'ın günümüzdeki 53 buçukluk yaştaşlarına:
bu da bizim 1966'da 53 buçuk yaşında olan dedemiz Hulusi Kentmenimiz. sadece 53 buçuk!
bu da bir döneme damga vuran altın kızlar dizisindeki yaşları 50'lerde olan oyuncular ve just like that dizisinin aynı yaş skalasındaki oyuncuları...
hakkını teslim etmeye hepimizin razı geleceği gün gibi gerçekler...
orta yaşlılık bildiğimiz anlamını terk ediyor!
fakat...
o günlerden bugünlere her ne kadar orta yaşlar ajda pekkan'ın "bambaşka biri" şarkısını arkasına fon yapmış güçlendikçe güçleniyor- gençleştikçe gençleşiyor gibi görünse de şimdinin orta yaşlısı olmanın, eskinin orta yaşlısı olmaktan daha yaşlandırıcı olduğu da bir başka gerçek.
çünkü retinol sürmek, aralıksız oruç yapmak, kolajen takviyesi almak ve düzenli meditasyon yapmak günlük check listimizin vicdan geren bir baskısı.
*serinin ilk bölümü için çektiğim videoyu aşağıdaki görsele tıklayarak izleyebilirsin
*serinin diğer bölümü hazırlanıyor
